Stichting Koekeloere
Gezellig, sociaal, talrijk en vocaal. Kort gezegd kenmerkt dat de Huismus, die we eigenlijk overal in de buurt van bebouwing tegenkomen. In natuurgebieden zoals de Meinweg is het dan ook vaak een zeldzame verschijning die we slechts daar aantreffen waar ook mensen te vinden zijn. Om deze reden is de soort binnen NP de Meinweg vrijwel beperkt tot Venhof, Flinke ven, Vlodrop Station en in de bewoonde uithoek van het Wolfsplateau. Momenteel bedraagt het aantal broedparen in Nederland ca 800.000 paar. Na een forse daling het eind van de twintigste eeuw, zijn de aantallen de laatste twintigjaar weer wat gestabiliseerd. Er is zelfs weer sprake van een geleidelijke toename (bron SOVON).
Tekst P. Lemmens.
Geen soort uit de wenslijst, maar Kraanvogels leveren altijd prachtige beelden op. In februari staan de Kraanvogels klaar voor vertrek in hun overwinteringsgebieden in met name Spanje. Bij goed weer vertrekken ze vaak in grote hoeveelheden gezamenlijk. Met winden uit (zuid-)oostelijke richtingen vliegen de Kraanvogels via Noord-Frankrijk richting Noord-Duitsland richting Scandinavië. Ze schampen daarbij vaak het zuidoosten van Nederland. Met een beetje geluk ligt de Meinweg precies op de route…….. Traditiegetrouw wordt het Wolfsplateau gebruikt als overnachtingsplek (laatste jaren voornamelijk tijdens de doortocht naar het noorden, dus in het voorjaar). Hier slapen ze, dicht bij elkaar staand, ‘liefst met de voetjes in het water’. De volgende ochtend vertrekken ze, onder luid 'getoeter', meestal vrij snel na zonsopkomst.
Tekst P. Lemmens
Gedurende het gehele jaar kunnen Roodborsttapuiten waargenomen in ons werkgebied. Als Natura 2000 soort van zowel structuurrijke heideterreinen als ook van (kleinschalig) agrarisch landschap heeft de soort een ruim aanbod aan geschikt habitat (al heeft de brand van 2020 hier wel een stevig nadelig effect op gehad) binnen NP De Meinweg en de directe omgeving. Naast vrijwel jaarlijks enkele overwinteraars op o.a. het Wolfsplateau is het nog steeds een vrij algemene broedvogel in het gebied op zowel de (overgebleven) heideterreinen als het agrarisch ingericht gebied. Vaak druk alarmerend vanuit een lage struik vestigen ze al snel de aandacht op zich als een van de eerste actieve broedvogels in het gebied. De achteruitgang van de Roodborsttapuit op de verbrande heidevelden zal de komende jaren extra goed gevolgd worden.
Tekst P. Lemmens
Een grote uil zonder opvallende oorpluimen die niet alleen in het donker maar ook aan de ‘randen van de dag ‘ actief jagend kan worden aangetroffen. Sinds een jaar of 10 laat de Velduil zich vrijwel jaarlijks op of in de directe nabijheid van de Meinweg zien. Zowel op heidevelden als in de nabijgelegen extensieve landbouwpercelen op het Wolfsplateau en het Herkenbosscherbroek zijn waarnemingen bekend. Een enkele keer is zelfs een langere periode een duo aanwezig geweest op de Herkenbosscherheide.
Tekst P. Lemmens
De Bergfluiter is met circa 50 exx. zeer zeldzame soort in Nederland.Des te opvallender is het dat afgelopen mei het tweede exemplaar voor de Meinweg werd gevonden door Anja van Halbeek. Het eerste exemplaar werd op 22 mei 1990 gevonden op vrijwel exact dezelfde plek. Zijn opvallende Fluiter-achtige zang verraad zijn aanwezigheid aan oplettende waarnemers.
Uiterlijk lijkt hij misschien nog wel het meest op een Tjiftjaf.
De bijzondere gast verbleef meer dan een maand op de Meinweg (2 mei tm. 6 juni) waardoor er zelfs sprake was van een officiëleterritoriale vogel.
Tekst P. Lemmens
Over het algemeen spreken vogels uit de rallenfamilie sterk tot de verbeelding. Geheimzinnige en vaak lastig waar te nemen soorten die slechts af en toe de beschermende oeverbegroeiing verlaten. Waterhoen is hierop een grote uitzondering. Een veel voorkomende soort die zich goedthuis voeltin de buurt van menselijke aanwezigheid en mede daarom veel minder aansprekend. Op de Meinweg is de soort toch vrij schaars. Op slechts enkele vennen is de soort aanwezig als broedvogel.
Tekst P. Lemmens
In juli is het vaak vrij stil in het bos. De aanwezige broedvogels hebben geen reden meer om vocaal erg actief te zijn en zijn vaak nog druk met een vervolgbroedsel. Een van de meest opvallende (maar erg schaarse) soorten die juist in de zomer (want pas laat terug uit Afrika) met hun vlinderende baltsvlucht de aandacht trekken is de Wespendief. Naast deze spectaculaire vliegshows verraad de soort zich nog op een andere manier. Wespennesten die zich veelal in grondholtes bevinden worden uitgegraven en vormen zo een bijzonder spoor van de aanwezigheid van deze schitterende roofvogel.
Tekst P. Lemmens
Met jaarlijks naar schatting ca. 1-3 broedparen op de vennen van de Meinweg is de Waterral een zeldzame broedvogel. Door zijn mysterieuze gedrag waarbij hij slechts af en toe uit de begroeiing tevoorschijn komt is een zichtwaarneming vaak een kwestie van geluk. Auditieve waarnemingen zijn minder zeldzaam. De omschrijving ‘schreeuwend speenvarken’ (overigens met enorme poten…) die vaak gebruikt wordt is daarbij zeer treffend hiervoor. Waar een zichtwaarneming al een buitenkans is is een gelegenheid voor het maken van fotos dat zeker. Dit jaar lieten enkele paartjes zich wonderwel mooi waarnemen. Een enkele keer zelfs in gezelschap van de jonge vogels.
Tekst P. Lemmens
Sinds enkele jaren neemt de Steppekiekendiefin Nederland toe. Naast dat de vogel op doortrek steeds vaker gezien wordt, vond in 2017 ook het eerste broedgeval in Nederland plaats. In 2021 werd het eerste exemplaar op de Meinweg waargenomen. Net iets meer dan een jaar later bevond zich op 30 september een tweede exemplaar op het Wolfsplateau. De vogel werd vroeg in de ochtend opgemerkt bij de trektelpost zittend in het gras. Na circa een half uur vertrok het (waarschijnlijk 4e kj) mannetje in zuidwestelijke richting.
P. Lemmens
De Rode Wouw is volgens velen een van de mooiste roofvogels van Europa. Met zijn diep gevorkte staart sturend in de wind is het dan ook een graag geziene gast op de Meinweg. De laatste jaren wordt de soort meer en meer waargenomen op en rond de Meinweg, vooral tijdens de voor- en najaarstrek. Groot was de verrassing toen in 2021 een koppel succesvol tot broeden kwam. In oktober 2022 waren gedurende lange tijd liefst vijf exemplaren aanwezig op het Wolfsplateau waarbij ze regelmatig zelfs in één kijkerbeeld te vangen waren. Onduidelijk is of het ook hier gaat om (de opbrengst van) een lokaal broedgeval.
Tekst P. Lemmens
De Grote Kruisbek heeft alles wat de Kruisbek heeft maar dan in de overtreffende trap. Een naar verhouding zeer grote kop met dikke nek en zeer stevige bijna vierkante ‘gekruiste ‘ snavel. Daar waar een ontmoeting met Kruisbek al een niet alledaagse ervaring is is de Grote Kruisbek nog veel zeldzamer. Afgezien van een aantal grotere invasies vanuit het hoge noorden in de afgelopen jaren is de soort in Nederland een erg zeldzame gast. Dit jaar was het weer zover, enkele tientallen Grote Kruisbekken bereikten Nederland in de late herfst. Per toeval werden er ook een drietal op de Meinweg ontdekt. De vogels deden zich daarbij onder meer tegoed aan dennenappels, die ze op een bijzondere manier open kunnen breken. Het drietal is enkele weken aanwezig geweest in het gebied rond St. Ludwig. Ze verdwenen ze net zo plotseling als ze verschenen.
Tekst P. Lemmens
Bijna de kleinste vogel van de Meinweg en dan nog als koning betiteld
worden. De Winterkoning is dan ook allesbehalve schuchter en bescheiden. Met z'n harde zang (tot 90 dB!) trekt hij al snel vrijwel het gehele jaar de
aandacht. Het mannetje bouwt meerdere nesten en het vrouwtje mag kiezen!Voor de duivel niet bang komt hijsnel uit het struikgewas te voorschijn om indringers te verjagen. Zijn opgewonden opgewipte staart maakt het beeld af van een onverschrokken algemene bewoner van de Meinweg. De kille koelblauwe achtergrond op de foto versterkt dit beeld nog verder.
Tekst P. Lemmens
Bezoek ook onze andere websites......................
-|Disclaimer| Laatste update 18-07-2024| Copyright Stichting Koekeloere | Webbeheer E. van Asseldonk
